#Blog

Iedereen is het er wel over eens dat de arbeidsmarkt grondig verandert. Eén van de meest in het oog springende veranderingen is wel dat het percentage Zelfstandigen Zonder Personeel, kortweg ZZP'ers genoemd, explosief stijgt.

Er zijn ZZP'ers van velerlei pluimage te vinden. Zo zag je voor de crisis in de bouw steeds meer ZZP bouwvakkers, je ziet ZZP'ers in de zorg, in het wegverkeer, in het interim management, in de HR, etc.

De ZZP'er is een ondernemer die alle voordelen van het ondernemerschap kent. Ik denk hierbij aan de fiscale voordelen, de vrijheid en de kick van het "zelfstandig" zijn.

De ZZP'er heeft dus ook alle nadelen van het ondernemerschap waaronder de belangrijkste, risico dragen. Dit uit zich in allerlei keuzes die ZZP'ers moeten maken aangaande bijvoorbeeld de verzekeringen die zij afsluiten. Een arbeidsongeschiktheidsverzekering ja of nee. Als het antwoord ja is, hoe hoog verzekert hij zich dan? Het zelfde geldt voor de opbouw van zijn pensioen of de opbouw van een reserve potje als er eens weinig opdrachten zijn, en zo zijn er nog veel meer zaken waarin hij afwegingen en keuzes moet maken.

Het vreemde is nu dat steeds meer belangengroeperingen uit de tijd dat ZZP'ers nog zeldzaam waren zich nu inzetten om allerlei (sociale) vangnetten te creëren voor de ZZP'ers. Ik denk hierbij aan de FNV die daartoe een eigen zelfstandigen vereniging heeft opgezet, maar ook aan diverse politieke partijen aan de linker kant van het politieke spectrum die hiervoor ijveren. Soms komt deze roep zelfs uit een hoek waar je het niet van verwacht: Enige tijd geleden kwam Bernard Wientjes, de voorzitter van werkgeversorganisatie VNO-NCW, zelfs met een dergelijke oproep.

Ik, zijnde een ZZP'er, vindt deze ontwikkeling uiterst onwenselijk. Een ZZP'er is dat geworden voor de voordelen van het ZZP-schap en accepteert daarbij de nadelen. Sterker nog als de nadelen wegvallen valt ook het voordeel van de vrijheid om risico's en keuzes te maken weg. Ik kan mij dan ook niet aan de indruk onttrekken dat de traditionele partijen een eigenbelang hebben om op deze wijze hun traditionele rol veilig te stellen.

Het wordt vaak gezien als het hoogtepunt van maatschappelijke ontwikkeling: de industrie verdwijnt uit een land, de dienstensector neemt het over. Dit klinkt mooi: Iedereen een kantoorbaan, geen vervuilende en landschaps ontsierende industrie, gering beslag op schaarse ruimte, ontwikkeling van een kenniseconomie, stimuleren van innovatie, etc.

De vraag is of dat dit dus inderdaad zo mooi is? Stel we bannen de industrie uit in Nederland. Aan wie slijten we dan onze diensten? Wat doen we met de vruchten van onze kenniseconomie? Wie zit te wachten op de innovaties die vanachter bureaus verzonnen zijn? Wat doen we met alle mensen die graag met de handen werken?

Een modern westers land zou qua industrie niet op kosten kunnen concurreren met landen als India en China aangezien de loonkosten daar veel lager zijn. Te gemakkelijk wordt er daarbij aan voorbij gegaan dat door onze hoog opgeleide werknemers, ons innovatievermogen en onze uitstekende infrastructuur voor heel veel industrietakken kan zorgen voor een concurrerend prijspeil. Niet voor niets zien we dat diverse industrietakken in de westerse wereld zeer concurrerend zijn. Neem als voorbeeld de chemie (Nederland heeft een zeer sterk ontwikkelde chemische industrie) of neem de electronica (wel eens van ASML gehoord?). Verder wordt er van uit gegaan dat in de industrie alles zich afspeelt op mondiaal niveau. Dat klopt inderdaad voor veel industrietakken, maar bijvoorbeeld niet voor grote delen van de voedingsmiddelenindustrie of de diervoerderindustrie. Dat zijn industrietakken die gebonden zijn aan een thuismarkt aangezien de transportkosten voor deze producten anders te hoog worden.

Wat wel bedreigend is voor de industrie in de westerse wereld in zijn algemeenheid en Nederland in het bijzonder is dat de regeldruk verlammend werkt. Om een fabriek te bouwen in de Rotterdamse haven, ben je zo een drietal jaren verder. Dit vooral door de ellelange procedures die doorlopen moeten worden.

Laten we elkaar dan ook niet aanpraten dat we van onze industrie af moeten. Laten we onze industrie koesteren als essentieel onderdeel van onze moderne wersterse/Nederlandse maatschappij.

Daarom: Ode aan de (Nederlandse) industrie!

Dit is mijn eerste Blog op mijn nieuwe website. Zoals je kunt zien is deze website gericht op actualiteit en hierbij wordt volop gebruik gemaakt van de nieuwe social media zoals Twitter. Door de koppeling van deze site met mijn Twitter berichten (Tweets) zal de website steeds voorzien zijn van mijn laatste nieuwsfeiten en wetenswaardigheden.

Doel hierbij is om de lezer van mijn website "real-time" te informeren over mijn activiteiten en bevindingen. Ik hoor je haast vragen: "waarom zou je dat doen?". Voor mij is de belangrijkste reden om op deze wijze een discussie met jullie op gang te brengen waarbij het delen van meningen en argumenten mij en ik hoop ook jullie kunnen inspireren.

Behalve via deze website kun je me natuurlijk ook volgen via Twitter onder mijn naam: @Rob_Bensdorp.